خنثیسازی تهدید دریایی دورایستا با «ذوالفقار بصیر»/ موشکی که ناوهای آمریکایی را عقبتر میراند
از سراسر وب
گروه دفاعی «رکن آنلاین»: هفته گذشته و در جریان افتتاح نمایشگاه توانمندیهای راهبردی نیروی هوافضای سپاه تحت عنوان پارک ملی هوافضا از جدیدترین موشک بالستیک ضدکشتی کشورمان تحت عنوان «ذوالفقار بصیر» رونمایی شد که پس از موشکهای خلیج فارس و هرمز، سومین موشک بالستیک دریایی کشورمان محسوب میشود. تفاوت عمده ذوالفقار بصیر نسبت به موشکهای خلیج فارس و هرمز افزایش برد موشکهای بالستیک ضدکشتی از ۳۰۰ کیلومتر به ۷۰۰ کیلومتر است که در حقیقت دست بلند جدیدی را برای جمهوری اسلامی ایران در کنار موشکهای کروز ضدکشتی در دریا به وجود آورده است.
موشک ذوالفقار بصیر البته برای نخستین بار بدون آنکه نامی از آن برده شود در رزمایش پیامبر اعظم ۱۴ سپاه در مردادماه سال جاری مورد استفاده قرار گرفت و سخنگوی این رزمایش از آن تحت عنوان سلاحی غافلگیرکننده یاد کرد.
موشک ذوالفقار بصیر در رزمایش پیامبر اعظم ۱۴ سپاه
توسعه موشکهای بالستیک ضدکشتی که به اختصار ASBM نامیده میشوند در دنیا چندان مرسوم نیست و در حال حاضر بجز ایران که در سه نمونه آنها را توسعه داده و چین که موشک DF-21D را بعنوان یک موشک بالستیک ضد کشتی توسعه داده،کشور دیگری این سلاح را در اختیار ندارد. استفاده از این سلاح برای هدف قرار دادن شناورهای دشمن، چالشی بزرگ برای آنها است چراکه به دلیل سرعت زیاد موشکهای بالستیک حین ورود به جو و اصابت به هدف، رهگیری و انهدام آنها برای سامانههای دفاع هوایی دریاپایه تقریبا غیرممکن است.
لحظه اصابت موشک خلیج فارس به هدف دریایی
چالش و خطر دیگری که استفاده از این موشکها برای ناوهای دشمن دارد، قدرت تخریب بالای سر جنگی این موشکها در اثر وزن بالا و انرژی جنبشی حاصل از برخورد آن به هدف است که بعنوان مثال موشکی مانند ذوالفقار با سر جنگی نزدیک به ۶۰۰ کیلوگرمی میتواند به تنهایی یک ناو بزرگ را غرق کند و یا یک ناو هواپیمابر را به طور کامل از چرخه عملیاتی خارج سازد.
افزایش برد موشکهای بالستیک ضدکشتی ایران از ۳۰۰ کیلومتر به ۷۰۰ کیلومتر یک مزیت دیگر نیز به همراه خواهد داشت که افزایش بازدارندگی در دریا و عقب راندن ناوهای آمریکایی به نقاط ایستایی دورتر از شمال اقیانوس هند و دریای عرب است. یکی از مسائلی که آمریکاییها همواره از آن بعنوان یک اهرم فشار نظامی و در برخی موارد حتی روانی از آن علیه ایران استفاده میکنند، حضور ناو هواپیمابر آنها در آبهای خلیج فارس است.
در سال ۱۳۸۹ و پس از رونمایی از موشک بالستیک دریایی خلیج فارس، آمریکاییها در تجدید نظری قابل توجه به دلیل خطر جدی که این موشک متوجه ناوگان آنها میکرد، به مرور از حضور خود در منطقه خلیج فارس کاستند به طوریکه تا شهریورماه سالجاری که ناوگروه نیمیتز وارد خلیج فارس شد، بیش از ۱۰ ماه بود که آمریکا پس از رفتن ناوهواپیمابر آبراهام لینکلن در خلیج فارس ناو هواپیمابری نداشت.
از سوی دیگر برد ۳۰۰ کیلومتری موشکهای بالستیک دریایی ایران حتی موجب شده بود تا آنها نقاط ایستایی دورتری را برای خود انتخاب کنند به طوریکه ناو هواپیمابر آیزنهاور که از اسفند سال گذشته و همزمان با تشدید تنشها میان ایران و آمریکا به منطقه گسیل شده بود، تا تیرماه سال جاری در محدوده دریای عرب حضور داشت و آنجا را برای خود منطقهای امن و خارج از برد موشکهای بالستیک دریایی ایران در نظر گرفته بود.
پرسه زدن ناو هواپیمابر آیزنهاور در شمال اقیانوس هند در بازه زمانی بهمن و اسفند ۹۸
اما برد ۷۰۰ کیلومتری موشک ذوالفقار بصیر، ایران را قادر میسازد تا مناطق شمالی دریای عرب را هم برای ناوهای آمریکایی به منطقهای ناامن تبدیل کند چراکه در صورتی که از این منطقه تهدیدی متوجه کشورمان باشد، ناوهای آمریکایی به راحتی با استفاده از موشکهای بالستیک دریایی هدف قرار خواهند گرفت که در تصویر زیر میتوان منطقه تحت پوشش موشک ذوالفقار بصیر را در دریای عرب و شمال اقیانوس هند در صورت شلیک از چابهار مشاهده کرد.
محدوده تحت پوشش موشک ذوالفقار بصیر
البته ۷۰۰ کیلومتر را نمیتوان برد نهایی موشکهای بالستیک دریایی ایران برشمرد چراکه گزارههای فنی و رسانهای موجود حکایت از توان ایران در هدف ق