پسرفت کارگردان شادروان با شه سوار
از سراسر وب
حسین نمازی که نخستین ساخته اش به نام “شادروان” بلک کمدی قابل دفاعی درآمده بود، امسال در جشنواره چهل و دوم فیلم فجر با اثر ضعیفی به نام “شه سوار” مخاطبان و منتقدان را ناامید کرد.
فیلمی که قرار بوده کمدی باشد اما نمی خنداند و از ایجاد موقعیت طنز و خنده گرفتن از مخاطب عاجز است. فیلمساز به گونه ای عمل کرده که گویا از ویدیو های سطح پایین شاخ های اینستا گرام که برای خنداندن با آهنگ شماعی زاده و… هر ادا و اطواری در می آورند الگو گرفته است!
یک بخش از فیلم “گربه سیاه گربه سفید” امیر کوستوریتسا وام گرفته و جنازه ای را پنهان می کند تا عروسی برهم نخورد، یک بخش از صمد پرویز صیاد برداشته و یک بخش هم از “سینماخر” یا “مشمشه” شاهد احمدلو! همه را در مخلوط کن ریخته و در نتیجه فیلمی پدید آورده که نه می خنداند نه جهان بینی دارد نه اثری اجتماعی است!
فقط سوال این است ارگان های دولتی که پای این فیلم آمده‌اند براساس کدام سیاست فرهنگی و کدام کیفیت فیلمنامه و چه راهبردی از تولید چنین اثر مغشوش و بی‌مزه ای در حد تله فیلم های طنز اکسپایر شده دهه هشتاد و نود حمایت کرده اند؟!
