جشن نوروز یا جشن تورم ؟

✍️ مجید گودرزی

هر سال در آستانه عید نوروز در یک رسم نامیمون و زشت، همه ی ذینفعان تلاش می کنند سهم بیشتری از تورم را به خود و محصولاتشان اختصاص دهند. غافل از اینکه تورم سود نیست.

سال نو مصادف شده است با افزایش تورم انتظاری. این در حالی است که تورم در برخی تولیدات و خدمات کمتر یا بیشتر از نرخ تورم عمومی است. تاثیر تورم بر بهای تمام شده محصولات باید محاسبه شود.

تورم منبع بزرگی برای کاسبی شده است و بخش بزرگی از سرمایه های کشور در تورم سرمایه گذاری می شود.

اکنون به واسطه تورم حدود ۴۰ درصدی بازدهی تمام فعالیت‌ها تا ۴۰ درصد، منفی و در بازدهی ۴۰ درصدی سربه سر می شود.

بسیاری از شرکت کنندگان در جشن تورم نمی دانند تورم بیماری اقتصادی است و نباید در بیماری سرمایه گذاری کرد.

رقابت بر سر افزایش تورم، باید به رقابت برای افزایش ارزش افزوده تغییر پیدا کند.

در یک رویه غلط تر، ما از تورم مالیات می گیریم. این در حالی است که باید درصد میزان تورم از ناخالص درآمد کسر و مابقی مشمول مالیات شود. بازدهی منفی مالیات ندارد.

نرخ تورم ۴۰ درصدی و مالیات ۲۵ درصد یعنی اینکه تا ۶۵ درصد فعالین اقتصادی بازدهی مثبت ندارند. چند درصد فعالیتهای اقتصادی قادرند بدون ضربه زدن به تقاضا، بالای ۶۵ درصد بازدهی داشته باشند؟

ما نیازمند قانونگذاری درست در مجلس آینده برای نجات اقتصاد ایران هستیم.