هر ۱۰ روز یک پزشک خودکشی می کند
از سراسر وب
اخبار خودکشی پزشکان این روزها بیش از هر زمان دیگری رسانهای میشود. فاصله زمانی بین این خودکشیها از ابتدای امسال تاکنون به ۱۰ روز رسیده و اگر این روند ادامه پیدا کند، تا پایان سال آمار تکاندهندهای به جا خواهد ماند.
تنها ۴۷ روز از آغاز سال گذشته و طبق آمارهای رسمی پنج پزشک خودکشی کردهاند. سوال اساسی اینجاست که عوامل پیدایش چنین اتفاقات تلخی آن هم در حوزهای که با جان انسانها سروکار دارد چطور باید بررسی شود.
بیتوجهی وزارت بهداشت و درمان به این اخبار و واکنش نشان ندادن وزیر بهداشت و دیگر مسئولان این حوزه چه پیغامی به همراه دارد؟ چرا نباید این مساله به صورت اورژانسی بررسی شود؟ چرا در تمام این مدت هیچکدام از مسئولان حوزه بهداشت و درمان هیچ واکنشی به انتشار این اخبار نشان ندادهاند؟
نکته مهم دیگر رخ دادن این اتفاق در بین پزشکانی است که عموماً مشغول گذران طرح خود در مناطق دورافتاده هستند. از طرف دیگر مسائل مالی به خدمت گرفتن این پزشکان با مبالغ ناچیز در بیمارستانهای دولتی و فشار کاری که به دلیل حضور نداشتن پزشکان متخصص به این قشر وارد میشود همه و همه دست به دست هم میدهند تا این پزشکان جوان را به جای اینکه در مسیر ترقی و پیشرفت قرار دهند به مرگ خودخواسته تشویق کنند.
سکوت وزارت بهداشت مایه شرمساری است
سیدحسن هاشمی، وزیر پیشین بهداشت و درمان، سکوت وزارت بهداشت دراینباره را مایه شرمساری خواند و در گفتوگویی اعلام کرد: «وظیفه وزیر بهداشت و سایر همکاران اوست که این مسائل را با کمک جامعهشناسان، روانشناسان و دیگر صاحبنظران بررسی کنند و هرچه سریعتر راهکاری برای جلوگیری از این اتفاق شوکآور پیدا کنند.»
خودکشی هر انسانی مایه تاسف است
در این شرایط حتی نمایندگان مجلس هم از اظهارنظر مستقیم دراینباره اجتناب میکنند. همایون سامهیح نجفآبادی، عضو کمیسیون بهداشت و درمان، دراینباره به تجارتنیوز میگوید: «متاسفانه این دست مشکلات در بین قشرهای مختلف وجود دارد و خودکشی هر انسانی مایه تاسف و تاثر است.»
او در پاسخ به این سوال که چرا مجلس دراینباره توضیحی از وزیر بهداشت و درمان نمیخواهد میگوید: «مجلس در حال رصد کردن این موضوعات است. متاسفانه هر اظهارنظری که شتابزده باشد موجب بروز حاشیه میشود و به همین خاطر شخصاً نمیتوانم دراینباره نظری بدهم.»
سامهیح ادامه میدهد: «مسائلی از این دست باید ریشهیابی و بررسی شوند. متاسفانه آمار این اتفاقات رو به افزایش است و باید برای رفع آن چارهای اندیشیده شود. مساله اینجاست که سیاستهای کلی باید به سمتی برود که از بروز چنین اتفاقاتی جلوگیری کند.»